การทดสอบกลางภาคหรือปลายภาค คือ เสี้ยวหนึ่งของวิชาการที่เราได้รับจากห้องเรียน เรามักจะเห็นในข้อสอบซึ่งเนื้อหาในเปเปอร์ชีท น้อยนักที่อาจารย์จะออกสอบนอกเหนือจากที่เราได้เรียนในห้องแคบๆ สี่เหลี่ยม ที่แออัดไปด้วยนักศึกษา เเต่ถึงอย่างไรก็ตามความรู้ในห้องเรียน คือ สิ่งสำคัญในการต่อยอดความรู้ ความคิด และนี่..ก็คงเป็นหน้าที่ของเราอีกเช่นกัน ในการแสวงหาสิ่งต่างๆ เหล่านั้นมาด้วยตัวเรา คิดๆ ดู มันก็แสนจะลำบาก เพราะโดยธรรมชาติของคนไทย หรือมนุษย์ หากไม่มีผู้ชี้นำ หรือผู้สอนก็ไม่ยอมทำ ไม่ยอมศึกษา ...
การศึกษา ย่อมมาควบคู่กับการสอบ การสอบคือตัวชี้วัดความสามารถบุคคลที่เห็นได้เด่นชัด ความรู้ความสามารถย่อมวัดกันได้จากตรงนี้ เเต่บางสิ่งบางอย่างก็ไม่สามารถวัดได้เสมอไป บางครั้งการสอบ คือ ช่วงระยะเวลาหนึ่งที่สมองอาจจะทำงานหนัก ต้องจำโน้น จำนี่มากมาย เเต่พอพ้นเวลาช่วงสอบไป แมมโมรี่ความจำก็ถูกลบออกไปโดยอัตโนมัติ ความรู้ที่ได้เพื่อการสอบ ก็ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ
บางครั้งสุดศาสตร์ความรู้ก็ต้องค่อยๆ เลือนลางจางหายไปด้วยระยะเวลาอันสั้นจากผลของการจดจำ ว่ากันง่ายๆ ก็คือ "เรียน ๆจำๆ เพื่อสอบ" ดังนั้นการสอบก็ไม่ใช่ตัวแปรสำคัญในการวัดระดับความรู้ของคน ผมคิดว่าประสบการณ์ นี่เเร่ะ คือความรู้ที่มั่นคงถาวรณ์ เพราะสิ่งนี้ได้มาด้วยตัวเราผ่านการตกผลึกทางความคิด ผ่านความสามรถของบุคคล และนั้นคือ ความรู้จากประสบการณ์ตรง ที่หาได้ยากจากห้องเรียนสี่เหลี่ยมนั่นเอง ...
การสอบครั้งสุดท้ายในหมาวิทยาลัย อาจจะไม่ใช่การสอบครั้งสุดท้ายของชีวิตเรา ... เพราะหลังจากนี้เราจะต้องถูกทดสอบจากข้อสอบของคนในสังคมอีกหลายหน้า หลายตอนของชีวิต ขอให้เราใช้ประสบการณ์ ความสามารถของเราที่ได้สั่งสมมาตลอดระยะสี่ปีห้าปีในรั้วมหาวิทยาลัยไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับตัวเองและสังคมให้มากที่สุด ...
"
....ชีวิต เปรียบเสมือนผืนฟ้าอันกว้างใหญ่ มีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่รู้ ไม่เคยสัมผัส
จงทะยานไปด้วยหวัง ความมุ่งมั่นที่บริสุทธิ์เเล้วคุณจะพบกับสิ่งดีๆ มากมาย ...
"
ขอบคุณภาพจาก FB @ Fa-esah Wasoh
